#eye #eye


Dingenzoekers


Pippi Langkous: ‘De hele wereld is vol met dingen en het is hard nodig dat iemand die zoekt. En dat is nou precies wat een dingenzoeker doet.’



Ooit wilden we cowboy (Kristien) en pianist (Greetje) worden maar dat ging niet door, om verschillende redenen. Cowboy is de laatste tijd een knelpuntberoep en als pianist kan de wereld er nogal zwart-wit uitzien. Dus kozen we een ander pad. We dachten: dingen zijn er eigenlijk genoeg en iemand moet die dingen toch zoeken? Laten we Dingenzoekers worden.



Op een warme dag in het voorjaar van 2010 maakten we als freelance journalist en fotograaf een reportage voor een magazine. We raakten aan de praat in de kofferbak van de auto en merkten tot onze verbazing dat we daar uren later nog steeds zaten. We smeedden plannen, voerden die plannen weer af en bedachten er meteen nieuwe, nog betere. Die herfst staken we onze kinderen in onze rugzak en blikten een eerste reportage in, over Amsterdam. Intussen hebben we samen twee boeken gemaakt, werkten we voor tal van kranten en magazines en bloggen we hier al een jaar of vijf over kleine en grote ontdekkingen.



Kinderen? Zijn dat niet die vermoeiende lastposten die je beter thuis laat?


Klopt. Maar ze zijn over het algemeen slimmer dan ze eruit zien. Ze zijn van nature onderzoekend en nieuwsgierig en hebben een heel eigen kijk op de dingen. Al die kwaliteiten kunnen van pas komen als je je horizon graag breed houdt. Vraag maar aan Pippi Langkous. Plus, ze vertellen zo’n goeie moppen.

Onze redenering ging ongeveer zo:

Reizen? Leuk.

Mirtha, Lucy en Felix? Leuk.

Conclusie? Laten we op zoek gaan naar gewiekste manieren om het een met het ander te combineren. En er nog rijk van te worden ook.

Uiteraard laten we onze kinderen soms met veel plezier achter bij hun papa’s en trekken we er met z’n twee op uit.